Şûra

İleriye doğru baktığımızda  tahminden öteye gidemediğimiz gerçek. "Nerede o eski günler" dediğimiz ihtiyar cümlemiz ağzımıza takıldıysa, geçmişe özlem artıyor demektir.  Son günlerde bakıyorum etrafıma rahatlığa boydan boya uzanmış bir gençlik yetişiyor. Yeni nesilin peşi sıra bir önceki kuşakta bu neslin rehavetine ram olmuş durumda.  Örnek şahsiyetler niye olduğu yerde sayıyor? Kaybedilen özün yokluğundan olacak ki çoğumuz geriye dönüp baktığında geçmişi hatırlamak istemiyor. Bir de üzerine gülünç varsayılıyor.  Eskiden diye başladığımız cümlelerin devamı gelince içimize doğan sabah güneşinin verdiği huzur. Önce leri, ucuzun tat verdiği, uzağın haz verdiği hoş günler. Nerede o eski günler? Burada şimdi ihtiyar cümlemiz. Evden çıkmışız, mahallede koşmuşuz, yorgunluktan geceleyin uykuda uçmuşuz, artık bir tatlı rüya günümüzde. Mahalleye topunu alıp gelen çocuğa ilgi farklı iken, ip atlamak için lastiğini tutup getiren kıza imreniş bambaşka iken gözümü...